Ağzı olan konuşuyor, klavyenin başına geçen olur olmaz sallıyor. Bu yobaz, bu bölünmeye yüz tutmuş, bu pis ortamda ben artık yazmam buralarda. Buradan sallaması, konuşması kolay çünkü... Zor olanı severim ben, Atatürk'ün evladıyım, onun yolunda, izinde sokaklarda, dışarlarda bir yerlerdeyim. Ne çarşafın altında kısılırım, ne takkenin, badem bıyığın altında saklanırım, söylenecek, yazılacak çok şey var ama artık eylem zamanı, hareket zamanı... Son şiir neyzen'den... Ağzına sağlık onun... Herkese özgür irade ve akıl diliyor, huzurlarınızdan ayrılıyorum.
ne ararsın tanrı ile aramda
sen kimsin ki orucumu sorarsın?
hakikatten gözün yoksa haramda
başı açığa neden türban sorarsın?
rakı şarap içiyorsam sanane
yoksa sana bir zararım içerim
ikimizde gelsek kıldan köprüye
ben dürüstsem sarhoşkende geçerim
esir iken mümkün müdür ibadet,
yatıp kalkıp atatürk'e dua et,
senin gibi dürzülerin yüzünden,
dininden de soğuyacak bu millet,
işgaldeki hali sakın unutma,
atatürk'e dil uzatma sebepsiz,
sen anandan yine çıkardın amma,
baban kimdi bilemezdin şerefsiz.
